February 12th, 2012
Ik heb je ogen van twee seizoenen gezien.
Je hand van vier
achter mijn kleine hoofd
mijn zijden omhelzend
vooruit wijzend op mijn rug
en in mijn eigen hand gehad.
Ik heb je in acht getijden verbeeld
naar het vreemde van het boek
naar de stad van de naamlozen
naar het keren van het tij
naar de troost van de vervreemding
naar het beeld van de vreemdeling
de verbloeming van het afscheid
het verblijven in de ongekende tijd
en de vrede in vergeten van seizoenen.
Maar ik heb je als één gekend.
Een boom. Daarvan dit een blaadje