veridiction:s

Naar haar verlangde ik vier
keer, kort, haar niet kennende:

Ik kende mezelf niet.
Dan kende ze mij niet.

Wij verlangden naar het
onbekende.
Dan herkenden wij elk
de ander niet.

Maar stond verlangen niet
aan de wieg van kennis
en bij de kist, was niet
de garen langer dan
de knikkers verzameld?

Of zal haar kennen steeds
langer twisten naar maat
korte ringen sluiten
van dichterbij willen naderen?

…

Aan allen,

Waar in uw Avondland
ontmoeten elkaar ten slot
willen en weten?
Met ondergang?

Waar, opnieuw,
kan de korte man
over de schouders kijken
en ver en lang zien?